Actueel / Tijgerblog 2 IFFR 2018: Grotere diversiteit onder Bero Beyer op het IFFR.

Twee films in dit blog. David Verbeek’s nieuwe film ‘An Impossibly Small Object’(foto)en een zeer fantasierijke Italiaans debuutfilm ‘Guarda in Alto’ van Fulvio Risuleo. De enige overeenkomst is de fraaie wijze waarop beide films gedraaid zijn. Bij Verbeek is de cameraman Morgan Knibbe van de buitengewone film  met de prachtige titel ‘Those Who Feel The Fire Burning’. Deze totaal verschillende films zijn een goed voorbeeld van een meer kleurrijk en divers programma, onder leiding van de energieke filmstimulator Bero Beyer.

Ontheemding

David Verbeek speelt voor het eerst de rol van fotograaf in zijn eigen film ‘An Impossibly Small Object’. Hij doet dat op een rustige en natuurlijke manier. Het gaat over een fotograaf die gefascineerd raakt door een klein Taiwanees meisje met een vlieger. Zij is helemaal idolaat van een jongetje in haar klas. Als de vader van het jochie naar Amerika verhuist voor zijn baan, stort haar wereld in. De film is ook een meditatie over ontheemding.  Het zich ontworteld voelen, altijd en overal een outsider te zijn. Meer filmmakers hebben dat, misschien is het bijna een voorwaarde om filmer te zijn. Betrokkenheid op een afstand. Zoals eerder vermeld is het camera werk van Morgan Knibbe uitstekend. Met mooi uitgebalanceerde bewegingen en de juiste belichting. Enige punt van kritiek is dat het eigenlijk twee verhaallijnen zijn, die niet makkelijk samen te voegen zijn. Een over het vliegermeisje en later in de film over David Verbeek zelf. Hoewel het tegen het einde duidelijk wordt dat er ook inhoudelijk een connectie is, voelt dat soms onwennig aan. Het pleit voor Verbeek dat hij duidelijk zijn eigen koers blijft varen. Hij maakt visueel sterke en melancholische films met een onderstroom van lichte vervreemding.

* David Verbeek

Magisch realistisch

Lichte vervreemding zit ook in ‘Guarda in alto’ van Fulvio Risuelo.(1991) Niet vaak zie je een nudistische tweeling, een race tussen slakken en een verdwaalde parachutespringster in één film.  Een fantasierijke, magisch realistische film die zich afspeelt op de daken van Rome. Risuelo ontdekte dat veel daken met elkaar in verbinding staan en er opende zich een hele nieuwe wereld voor hem. Eerst wilde hij de film onder de grond opnemen, maar dat bleek niet haalbaar. Via een boek over Magnum fotografie kwam hij op het idee voor Teco, een bakkersjongen die in de pauze een sigaretje gaat roken op het dak van de bakkerij. Hij ziet een meeuw zich op vreemde wijze voortbewegen. De vogel stort neer op een van de daken en hij gaat er naar toe. Dan volgt een ontmoeting met een meisje met een kip en haar gemaskerde vrienden. Er volgt een spannende labyrintachtige  reis over de daken en door het airconditioning  buizen systeem in Rome, waar Teco allerlei larger- than- life karakters ontmoet.  De film wordt vergeleken met Alice in Wonderland, maar dan met duidelijk Felliniaanse invloeden.

Het volgende Tijgerblog gaat over de workshop en nieuwe film van Paul Schrader ‘First Reformed’ en de nieuwste Paul Thomas Anderson ‘Phantom Thread’. Met Daniel Day Lewis. En over Sustainable Criticism.

Jaap Mees